Miki (inaczej łyszczyki)

Minerały krystalizujące ze stopu magmowego, a także pojawiające się w skałach przeobrażonych, poddanych działaniom temperatur lub ciśnień w głębi Ziemi. Ze względu na niską twardość i małą odporność na działanie procesów chemicznych są one rzadkie w skałach tworzących się na lądach i w morzach.

Kryształy miki wykazują pokrój blaszkowy, czym różnią się zarówno od kwarcu i skaleni, jak i amfiboli oraz piroksenów. Podobne kształty spotykane są jeszcze wśród serpentynów, które z reguły można jednak odróżnić kierując się ich zielonym kolorem.

Miki mają zróżnicowane barwy, jednak najczęściej spotykane są dwie odmiany:

• czarne kryształy noszące nazwę biotytu; w wyniku działania procesów niszczących mogą one zmieniać zabarwienie na brunatne,
• bezbarwne lub srebrzyste kryształy; z reguły mika taka określana jest mianem muskowitu; w skałach przeobrażonych spotykane są niekiedy inne łyszczyki o tej samej barwie.

Kryształy miki wykazują doskonałą łupliwość zgodną z powierzchniami blaszek. Dzięki temu minerały te tworzą często w skałach drobne ziarna i blaszkowym pokroju, możliwe do odspojenia igłą jeszcze drobniejszych listewek. Ta cecha, w połączeniu z niską twardością (od 2 do 3 w skali Mohsa) pozwala na jednoznaczne odróżnienie miki od amfiboli i piroksenów, które barwą są podobne do biotytu.