Zaznacz stronę

Europa i Polska 420 milionów lat temu (sylur)

Polska w przeszłości geologicznej

Płytkie morze w Skandynawii

Ponad 400 milionów lat temu, w ordowiku i sylurze, w rejonie dzisiejszej Szwecji znajdowało się płytkie morze, w którym żyły liczne zwierzęta: koralowce, gąbki, trylobity, ramienionogi, głowonogi.


 

Europa w sylurze, 420 mln lat temu: płytkiw morze na terenie Skandynawii.

Europa w sylurze: Tak wyglądało płytkie morze, które znajdowało się na terenie południowej części dzisiejszej Skandynawii. Rys. Edyta Felcyn.

Koralowce z grupy denkowców

Koralowce z grupy denkowców (Tabulata), z rodzaju Favosites (rys. Edyta Felcyn).Kolonia koralowców z wymarłej grupy denkowców (Tabulata), z rodzaju Favosites. Koralowce te były powszechne w płytkich morzach syluru i dewonu.

Gałązkowe kolonie koralowców Tabulata

Kolonie gałązkowe koralowców z grupy denkowców (Tabulata) -- rys. Edyta Felcyn.Gałązkowe kolonie koralowców z wymarłej grupy denkowców.

Gąbki z grupy stromatoporoidów

Gąbka z wymarłej grupy stromatoporoidów (rys. Edyta Felcyn).Te prymitywne, osiadłe zwierzęta morskie, na pierwszy rzut oka podobne do masywnych kolonii koralowców, i rzeczywiście trudne do odróżnienia od nich, to gąbki z wymarłej grupy stromatoporoidów.

Koralowce osobnicze Rugosa

Koralowce osobnicze Rugosa z syluru (rys. Edyta Felcyn).Koralowce osobnicze (czyli żyjące pojedynczo, nie w koloniach), należące do wymarłej grupy koralowców czteropromiennych (Rugosa). W sylurskim morzu grupa ta była reprezentowana między innymi przez rodzaje Cystiphyllum, Hedstroemophyllum, Stereoxylodes oraz Entelophyllum.

Trylobity

Sylurski trylobit (rys. Edyta Felcyn).W sylurskim morzu żyły także trylobity, reprezentowane między innymi przez rodzaje Proetus i Cheirurines.

Ramienionogi

Ramienionóg Stegerhynchus (sylur Gotlandii) -- rys. Edyta Felcyn.Zwierzęta podobne makroskopowo do małży, ale należące do innej grupy zwierząt morskich – ramienionogów. Dzisiaj nieliczne, w płytkich morzach syluru występowały powszechnie. Rodzaje znane ze Skandynawii to między innymi Quadrithyris, Didymothyris i Stegerhynchus.

Koralowce kolonijne z grupy denkowców i rodzaju Halysites (rys. Jakub Kowalski).

Koralowce

Koralowce kolonijne z grupy denkowców i rodzaju Halysites (rys. Jakub Kowalski).

Koralowce są jednymi z najczęściej znajdowanych skamieniałości sylurskich: zarówno szkielety pojedynczych osobników, jak i całych kolonii. Obecność tych drugich mówi nam, że morze zalewające wówczas tereny dzisiejszej Skandynawii było ciepłe.

Gąbki z grupy stromatoporoidów (rys. Jakub Kowalski).

Stromatoporoidy

Gąbki z grupy stromatoporoidów (rys. Jakub Kowalski).

W sylurskim, płytkim morzu żyły liczne gąbki z wymarłej grupy stromatoporoidów. Były to prymitywne zwierzęta morskie, które razem z koralowcami tworzyły w sylurze struktury podobne do raf. „Rafy” te znajdowały się w rejonie dzisiejszej wyspy Gotlandii (Szwecja).

Trylobit z rodzaju Scutellum (rys. Jakub Kowalski).

Trylobity

Trylobit z rodzaju Scutellum (rys. Jakub Kowalski).

Całkowicie wymarłe zwierzęta zaliczane do stawonogów. Najczęstsze były w kambrze i ordowiku, ale żyły również w sylurskim morzu na terenie dzisiejszej Skandynawii. Wyginęły z końcem paleozoiku, podczas wielkiego wymierania permskiego, które było największą katastrofą w dziejach życia na Ziemi.

… i skamieniałości przyniesione do Polski przez lądolód

Skamieniałości zwierząt żyjących w sylurskim morzu zachowały się do dzisiaj. Można je łatwo znaleźć nie tylko w Szwecji, ale także w północnej Polsce. Zostały one przyniesione do naszego kraju przez lądolód skandynawski, podczas zlodowaceń plejstoceńskich.

Skamieniałości osobniczych koralowców Rugosa (czteropromiennych) znalezione w narzutniakach Wielkopolski.

Skamieniałości koralowców osobniczych

Szkielety żyjących samodzielnie (osobniczych) koralowców z rzędu koralowców czteropromiennych. Znajdowane licznie na terenie Wielkopolski, pochodzą z wyspy Gotlandii i dna Bałtyku i zostały przyniesione do Polski w plejstocenie, przez lądolód skandynawski.

Skamieniałości muszli ramienionogów pochodzących ze Skandynawii, przyniesionych do Polski przez lądolód plejstoceński.

Ramienionogi

Muszle ramienionogów są jednymi z najczęściej spotykanych skamieniałości północnej i centralnej Polski, z której lądolód skandynawski wycofał się stosunkowo niedawno, przed niecałymi 20 tysiącami lat. Można znaleźć fragmenty wapieni zawierających dziesiątki, a nawet setki skorupek tych morskich zwierząt zbliżonych wyglądem zewnętrznym muszli do małży.

Paleozoiczne koralowce kolonijne znalezione w Wielkopolsce, pochodzące ze Skandynawii, przyniesione przez lądolód skandynawski.

Koralowce kolonijne

Szkielety kolonijnych koralowców, należących do wymarłych rzędów koralowców czteropromiennych oraz denkowców. Żyły w ciepłym morzu, które w sylurze (około 425 mln lat temu) zalewało teren dzisiejszej Skandynawii. Obszar ten, a także terytorium Polski, znajdowały się wówczas w rejonie zwrotnika Koziorożca.

Skamieniałości muszli łodzikowatych (tak zwanych ortocerasów i endocerasów) znalezionych w Obornikach Wielkopolskich, w osadach polodowcowych.

Łodzikowate

Muszle zwierząt należących do głowonogów, spokrewnionych z dzisiejszymi ośmiornicami oraz amonitami. Datowane na ordowik i sylur, przyniesione na teren Wielkopolski przez lądolód skandynawski. Choć okazy znajdowane w Polsce są z reguły niewielkie, to łodzikowate mogły dorastać nawet do kilku metrów długości i były groźnymi drapieżnikami.

Skamieniałości trylobitów znalezione w narzutniakach Wielkopolski.

Trylobity

Jedne z najbardziej znanych skamieniałości, wiele ich okazów prezentowanych jest w polskich muzeach. Trylobity można również znaleźć nie tylko w górach, ale także na terenie północnej i centralnej Polski, w skałach przyniesionych przez lądolód skandynawski.

Skamieniałość gąbki z grupy stromatoporoidów, znalezionej w osadach polodowcowych północnej Polski.

Stromatoporoidy

Skamieniałości tych gąbek są powszechne na terenie północnej Polski, ale łatwe do przeoczenia lub pomylenia z koralowcami. Z reguły mają one postać owalnych, jasnych brył wapienia z widocznymi cienkimi, falującymi warstewkami, które paleontolodzy nazywają laminami.

Skały syluru Skandynawii w Polsce

Fragmenty skał datowanych na kambr, ordowik i sylur (czyli dolny paleozoik), znajdowanych w północnej i środkowej Polsce, pochodzą z wyspy Gotlandii oraz z dna Bałtyku. Żeby je obejrzeć, nie musimy jednak wyjeżdżać do Szwecji.

Skały te zostały przyniesione ze Skandynawii, podczas kolejnych zlodowaceń w plejstocenie. Ostatnie z nich opuściło nasz kraj 12 tysięcy lat temu.

Mapa zasięgu zlodowaceń plejstoceńskich na terenie Polski.

Mapa zasięgu zlodowaceń plejstoceńskich na terenie Polski. Zaznaczono zasięg lądolodu 22 tysiące lat temu. Przerywana linia oznacza z kolei maksymalny zasięg zlodowaceń skandynawskich w plejstocenie.

Europa w sylurze -- infografika.